Gdzieś między Hagą a Haarlemem... Jedziesz wypożyczoną holenderką wśród pól tulipanów. I coraz bardziej wiesz, że było warto. Kolory mieszają się jak farby na palecie Moneta. Raz za razem kradną Twoją uwagę, która powinna być skupiona na drodze. W końcu przystajesz, aby bez ryzyka utrwalić wrażenia. W mieniących się w słońcu kolczykach z płatkami czujesz się częścią tej kompozycji. Może nie centralną, ale konieczną. Piękno nie potrzebuje nic więcej, tylko obecności.